ตัวกรองผลการค้นหา
เบาเหวง,เบาโหวง
หมายถึง[-เหฺวง, -โหฺวง] ว. เบาจนเกือบไม่มีนํ้าหนัก.
ปั้วเปี้ย
หมายถึงว. อ่อนกำลังจนแทบจะทรงตัวไม่ได้.
พูดจนลิงหลับ
หมายถึง(ปาก) ก. พูดจนผู้ฟังเคลิบเคลิ้มไปตาม.
มันย่อง
หมายถึงว. มันจนมีน้ำมันเยิ้มหรือลอยเป็นฝาขึ้นมา.
ยางหัวล้าน
หมายถึงน. ยางนอกที่สึกจนไม่มีดอก.
ลิ้นพัน
หมายถึงว. อาการที่พูดเร็วรัวจนจับความไม่ได้.
อ่อนปวกเปียก,อ่อนเปียก
หมายถึงว. หย่อนกำลังจนทำอะไรไม่ไหว; ไม่ขึงขัง.
จำกัดจำเขี่ย
หมายถึงก. จำกัดจนที่สุด, ใช้จ่ายอย่างประหยัดที่สุด, กระเบียดกระเสียร.
ที่วัด
หมายถึง(กฎ) น. ที่ซึ่งตั้งวัดตลอดจนเขตของวัด.
บ่มนิสัย
หมายถึงก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย.
ปลาหมอตายเพราะปาก
หมายถึง(สำ) น. คนที่พูดพล่อยจนได้รับอันตราย.
เปียกปอน
หมายถึงก. เปียกมาก เช่น ถูกสาดน้ำจนเปียกปอน.