ค้นเจอ 1,013 รายการ

แง

หมายถึงน. เรียกส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้วว่า หน้าแง.

ปรโลก

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.

สับเงา

หมายถึงว. สัปหงก, อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.

หน้าหัก

หมายถึงน. หน้าซึ่งมีสันจมูกคล้ายหักเข้าไป.

อำแดง

หมายถึง(โบ) น. คำนำหน้าชื่อหญิงสามัญ.

ว่าบาป

หมายถึงแต่จะว่าไปแล้วก็..., ว่าไป, ทำเป็นเล่นไป มักใช้เพื่อ contrast กับประโยคก่อนหน้า

กระลุมพาง

หมายถึงน. กลองหน้าเดียว, โบราณเขียนเป็น กรลุมพาง ก็มี.

ค้อนควัก

หมายถึงก. ค้อนจนหน้าควํ่า, ควักค้อน ก็ว่า.

มุขเด็จ

หมายถึงน. มุขโถงที่ยื่นออกมาจากหน้าอาคาร เป็นที่เสด็จออก.

รับหน้า

หมายถึงก. เผชิญหน้า, รอหน้า, เช่น ส่งเด็กไปรับหน้าเจ้าหนี้ไว้ก่อน.

กริกกริว

หมายถึง[กฺริกกฺริว] ว. ขี้ริ้ว, เลว, เช่น โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. (ลอ).

กถามุข

หมายถึงน. เบื้องต้นของเนื้อเรื่อง. (ป.; ส. -มุข ว่า หน้า).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ