ตัวกรองผลการค้นหา
เหย
หมายถึง[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
เหยเก
หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).
ชาดก
หมายถึง[ชา-ดก] น. เรื่องพระพุทธเจ้าที่มีมาในชาติก่อน ๆ ตามที่กล่าวไว้ในคัมภีร์ชื่อนี้, ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วนที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป. ชาตก).
จ๊ะเอ๋
หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งที่ผู้หนึ่งโผล่หน้าหรือเปิดหน้าแล้วพูดว่า “จ๊ะเอ๋” กับอีกผู้หนึ่งซึ่งมักเป็นเด็ก.
จตุรพักตร์
หมายถึงว. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
จำ
หมายถึงก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้.
จูบฝุ่น
หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มหน้าควํ่า.
ตัวเชิด
หมายถึงน. ผู้ที่ถูกใช้ให้ออกหน้าแทน.
พรรษฤดู
หมายถึง[พันสะรึดู] น. หน้าฝน. (ส.).
พกจร
หมายถึงน. ประพฤติอย่างนกยาง คือ คนหน้าซื่อใจคดหรือหน้าเนื้อใจเสือ. (ส.).
สุธารสชา
หมายถึง[สุทารดชา] (ราชา) น. นํ้าชา, ใช้ว่า พระสุธารสชา.
อัชฌา
หมายถึง[อัดชา] น. กิริยาดี; นิสัยใจคอ, ความรู้จักผ่อนปรน. (ตัดมาจาก อัชฌาสัย).