ตัวกรองผลการค้นหา
สัมปรายิกภพ
หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).
เจ้าหน้า,เจ้าหน้าเจ้าตา
หมายถึงน. ผู้ชอบทำเอาหน้า, ผู้ชอบเสนอหน้าเข้าไปทำธุระให้คนอื่นโดยเขาไม่ได้ขอร้อง.
อภิมุข
หมายถึงน. หัวหน้า เช่น เสนาภิมุข = หัวหน้าทหาร. ว. หันหน้าตรงไป, ตรงหน้า. (ป., ส.).
เจี๋ยมเจี้ยม
หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิทมีอาการเก้อเขิน.
ฉาด
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงดังเมื่อตบหน้าโดยแรงเป็นต้น.
นง
หมายถึงน. นาง (ใช้นำหน้าคำอื่น).
ฟายน้ำตา
หมายถึงก. เอามือเช็ดน้ำตาที่อาบหน้าอยู่.
แข่ง
หมายถึงก. ชิงเอาชนะกัน, ชิงดี, ชิงขึ้นหน้า.
คาบ
หมายถึงน. พื้นหน้าเรียบ เช่น ราบคาบ. (ไทยขาว).
แง
หมายถึงน. เรียกส่วนของหน้าตรงหว่างคิ้วว่า หน้าแง.
ปรโลก
หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.
สับเงา
หมายถึงว. สัปหงก, อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.