ค้นเจอ 622 รายการ

บรรถร

หมายถึง[บันถอน] (แบบ) น. ที่นอน, เครื่องปูลาด. (ป. ปตฺถร; ส. ปฺรสฺตร).

พชระ

หมายถึง[พดชะระ] (กลอน) น. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

สาฬุระ

หมายถึงน. หมา. (ป.); กบ, เขียด. (ส. สาลูร ว่า กบ, ศาลูร ว่า กบ, เขียด).

อสูร

หมายถึง[อะสูน] น. ยักษ์, ในบทกลอนใช้ว่า อสุรา อสุรี หรือ อสุเรศ ก็มี. (ป. อสุร).

กัมประโด

หมายถึงน. ผู้ทำหน้าที่หาลูกค้าให้บริษัทหรือธนาคาร. (โปรตุเกส).

ทวาบร

หมายถึง[ทะวาบอน] น. ด้านของลูกสกาที่มี ๒ แต้ม. (ส. ทฺวาบร).

บังอูร

หมายถึง[บังอูน] ก. ตก, ตกลง; ยอบลง. (ข. บงฺอุร ว่า ฝนตก).

ลิ้นกระด้างคางแข็ง

หมายถึงก. อาการลิ้นแข็งขยับขากรรไกรไม่ได้. (สำ) ว. ก้าวร้าวโต้เถียงไม่ลดละ เช่น ลิ้นกระด้างคางแข็งแกล้งว่าขาน. (ขุนช้างขุนแผน); มึนตึงไม่ยอมพูดจาโต้ตอบ.

กำมพฤกษ์

หมายถึง[-มะพฺรึก] (โบ) น. กัลปพฤกษ์ เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้. (รามเกียรติ์ ร. ๒).

ราพณาสูร

หมายถึง[ราบพะนาสูน] (กลอน) น. ยักษ์. (ส. ราวณ + อสุร).

อดิศร,อดิศวร

หมายถึง[อะดิสอน, -สวน] น. ผู้เป็นเจ้าเป็นใหญ่. (ส. อติ + อีศฺร, อติ + อีศฺวร).

นามาภิไธย

หมายถึงน. ชื่อ (ใช้เฉพาะสมเด็จพระบรมราชินีนาถ สมเด็จพระบรมราชินี สมเด็จพระบรมราชชนนี สมเด็จพระยุพราช สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช และสมเด็จพระบรมราชกุมารี), ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนามาภิไธย เช่น ทรงลงพระนามาภิไธย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ