ตัวกรองผลการค้นหา
ตางัว
หมายถึงน. ชื่อไม้ดอกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ปากกา
หมายถึงน. เครื่องสำหรับหนีบของใช้ ทำด้วยไม้หรือเหล็กก็มี.
เปิดปีก
หมายถึงก. เลื่อยเปิดข้างไม้ซุงแผ่นแรกของทั้ง ๔ ด้านให้เป็นสี่เหลี่ยม.
กะเบียน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ถาดไม้ใช้เป็นสำรับ, กระบะ.
งากำจาย
หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.
ฉิมพลี
หมายถึง[ฉิมพะลี] น. ไม้งิ้ว. (ป. สิมฺพลิ; ส. ศาลฺมลิ).
ตะเข้ขบฟัน
หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.
ไม้ผัดน้ำตาล
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้หมุนผัดน้ำตาลโตนดให้ขาว.
สวนหย่อม
หมายถึงน. สวนไม้ประดับขนาดเล็ก จัดในเนื้อที่จำกัด.
หลัว
หมายถึง[หฺลัว] (ถิ่น-พายัพ) น. ฟืน, ฟืนไม้ไผ่.
ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้
หมายถึง(สำ) ไม่ว่าผู้มีอำนาจจะว่าอย่างใด ผู้น้อยก็ต้องคล้อยตามไปอย่างนั้นเพราะกลัวหรือประจบ.
สกี
หมายถึงน. แผ่นไม้แคบ ๆ ๒ แผ่น ปรกติยาวแผ่นละ ๑.๕-๒.๔ เมตร มีที่สำหรับสวมเท้าผู้เล่น ใช้ในการเล่นสกี; กีฬาอย่างหนึ่ง ผู้เล่นยืนบนแผ่นสกี แล้วไถตัวให้ลื่นไถลลงไปตามเนินเขาที่มีหิมะปกคลุม โดยมีไม้คู่หนึ่งสำหรับยันหรือถ่อเวลาเล่น. (อ. ski).