ตัวกรองผลการค้นหา
ศีตกาล
หมายถึงน. ฤดูหนาว. (ส.; ป. สีตกาล).
กาลานุกาล
หมายถึง(โบ) น. งานบำเพ็ญกุศลถวายพระบรมอัฐิและพระอัฐิในกาลใดกาลหนึ่ง. (ป. กาล + อนุกาล).
ตรีกาล
หมายถึงน. กาลทั้ง ๓ คือ อดีต ปัจจุบัน อนาคต, เวลาทั้ง ๓ คือ เช้า กลางวัน เย็น.
พุทธกาล
หมายถึงน. สมัยเมื่อพระพุทธเจ้ายังมีพระชนม์อยู่, พุทธสมัย ก็ใช้, (ปาก) ช่วงระยะเวลาที่เชื่อกันว่าหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว พระพุทธศาสนาจะดำรงอยู่ ๕,๐๐๐ ปี. (ป.).
วิกฤตกาล,วิกฤติกาล
หมายถึงน. เวลาอันวิกฤติ เช่น ในวิกฤติกาลข้าวของมีราคาแพงและหาซื้อยาก.
อนาคตกาล
หมายถึงน. กาลภายหน้า, กาลที่ยังมาไม่ถึง.
อภิลักขิตกาล
หมายถึงน. เวลาที่กำหนดไว้, วันกำหนด, (มักนิยมใช้แก่วันทำบุญคล้ายวันเกิดหรือวันทำพิธีประจำปี).
วิกาล,วิกาล-
หมายถึง[วิกาน, วิกานละ-] ว. ในยามค่ำคืนที่ค่อนไปทางดึก เช่น ขโมยเข้าบ้านในยามวิกาล; ผิดเวลา (ใช้แก่การกินอาหารผิดเวลาตามที่พระวินัยกำหนด นับตั้งแต่เที่ยงแล้วไปจนถึงอรุณขึ้น) เช่น กินอาหารในเวลาวิกาล. (ป.).
อดีตกาล,อดีตสมัย
หมายถึง[อะดีดตะกาน, -ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว.
กาล,กาล,กาล-
หมายถึง[กาน, กาละ-] น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. (ป., ส.).