ตัวกรองผลการค้นหา
บุ๋ม
หมายถึงว. ที่ยุบเป็นรอยลึกลงไป เช่น แก้มบุ๋ม.
ตำหนิ
หมายถึงน. รอยแผลเป็นหรือไฝปานเป็นต้นที่เป็นเครื่องหมายให้สังเกตเห็นได้, รอยเสียที่ผลไม้หรือสิ่งของ. ก. ติเตียน.
สามหยิบ
หมายถึงน. เรียกหมวกลูกเสือที่มีรอยบุ๋ม ๓ รอยตรงด้านบนหมวกว่า หมวกสามหยิบ.
ช้ำ
หมายถึงว. น่วมระบมเพราะถูกกระทบกระแทกอย่างแรงหรือบ่อย ๆ เช่น มะม่วงชํ้า, เป็นรอยจํ้า ๆ อย่างรอยฟกชํ้าดำเขียว.
หยัก,หยัก ๆ
หมายถึงก. เฉือนหรือควั่นให้เป็นรอยคอด, ทำให้เป็นรอยเป็นแง่, เช่น หยักไม้. น. รอยควั่น, รอยคอด, เช่น ควั่นหัวเสาให้เป็นหยัก บากไม้ให้เป็นหยัก. ว. คด ๆ งอ ๆ เช่น เขียนเส้นหยัก ๆ.
วลัญช์
หมายถึง[วะลัน] (แบบ) น. รอย, เครื่องหมาย; ทาง; การใช้สอย. (ป.).
พื้นที่หน้าตัด
หมายถึงน. พื้นที่ตรงรอยตัดของแท่งวัตถุ.
ปากกริว
หมายถึงน. รอยปากไม้คล้ายปากกบ แต่มีรอยผ่ามุมฉากไม่ตลอดเหมือนปากกบ ผ่าแค่หมดลวดเท่านั้น.
บาทมุทรา
หมายถึง[บาดทะมุดทฺรา] น. รอยเท้า. (ส.).
แย้ง
หมายถึงก. ไม่ตรงหรือลงรอยเดียวกัน เช่น ความเห็นแย้งกัน ข้อความแย้งกัน; ต้านไว้, ทานไว้.
ดิลก
หมายถึง[ดิหฺลก] น. รอยแต้มหรือเจิมที่หน้าผากเพื่อเป็นมงคล, เลิศ, ยอด, เฉลิม. (ป., ส. ติลก ว่า ไฝ, รอยตกกระที่ผิวหนัง).
พาลี
หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.