ค้นเจอ 705 รายการ

ติระ

หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.

สมีระ

หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).

ปุณฑริก

หมายถึง[ปุนดะริก, ปุนทะริก] (แบบ) น. บุณฑริก. (ป., ส. ปุณฺฑรีก).

ปรโลก

หมายถึง[ปะระ-, ปอระ-] น. โลกหน้า.

กุรระ,กุรุระ

หมายถึง[กุระระ, กุรุระ] (แบบ) น. นกเขา, แปลว่า เหยี่ยว ก็มี เช่น แม่กุรร์จาปน้อยหาย แลนา. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. กุรร).

ภารยา

หมายถึง[พาระ-, พานระ-] น. ภรรยา. (ส.).

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

จระบี

หมายถึง[จะระ-] น. จาระบี.

นิรทุกข์

หมายถึง[-ระ-] ว. ไม่มีทุกข์.

ภารธุระ

หมายถึง[พาระทุระ, พานทุระ] น. การงานที่รับทำ, กิจการที่ขวนขวายประกอบ.

ภิงสระ,ภิงสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ