ค้นเจอ 152 รายการ

ด่อน

หมายถึงว. เผือก, ขาว, ด่างขาว, เช่น ควายด่อน.

ทูน

หมายถึงว. ชิดทางใน (บอกควายในเวลาไถนา).

ควายปละ

หมายถึง[-ปฺละ] น. ควายที่เจ้าของปล่อยให้เที่ยวไปตามลำพัง.

ปลัก

หมายถึง[ปฺลัก] น. แอ่งที่เป็นโคลนเลน เช่น ปลักควาย.

พาลี

หมายถึงน. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.

ลูกคอก

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่เกิดจากแม่ที่เลี้ยงไว้ในคอก.

รำวง

หมายถึงน. การรำโดยมีผู้เล่นจับคู่รำตามกันไปเป็นวง, แต่เดิมใช้โทนและร้องเพลงปรบมือให้จังหวะ เรียกว่า รำโทน ต่อมาภายหลังเพิ่มดนตรีประกอบด้วย.

ลูกปละ

หมายถึงน. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.

โง้ง

หมายถึงว. โค้งเข้าหากัน เช่น ควายเขาโง้ง, โค้งขึ้น เช่น หนวดโง้ง.

เบิ่ง

หมายถึงก. จ้องดู, แหงนหน้าดู, เช่น ควายเบิ่ง.

แบ้

หมายถึงว. แบะ, ไปล่, แปล้, เฉไปข้างหลัง เช่น ควายเขาแบ้.

มหิษ

หมายถึงน. ควาย. (ส.; ป. มหิส, มหีส, มหึส).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ