ตัวกรองผลการค้นหา
หนีเสือปะจระเข้
หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.
โดดร่ม
หมายถึงก. โดดออกจากอากาศยานในขณะอยู่ในอากาศเพื่อลงสู่พื้นดินโดยอาศัยร่มชูชีพ, กระโดดร่ม ก็ว่า; โดยปริยายหมายความว่า หนีงาน หนีโรงเรียน.
รุกไล่
หมายถึงก. ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.
ปลายนาการ
หมายถึง[ปะลายะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).
สุดหล้าฟ้าเขียว
หมายถึงว. ไกลมากที่สุด เช่น เขาหนีไปอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ยากที่ใครจะตามไปถึง, สุดขอบฟ้า ก็ว่า.
แทรกแผ่นดิน
หมายถึง(สำ) ก. หลีกหนีไปให้พ้น ไม่อยากให้ใครพบหน้าเพราะอับอาย.
เมิน
หมายถึงก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.
สะบัดหน้า
หมายถึงก. ไม่พอใจโดยผินหรือเบือนหน้าไปทันที เช่น สะบัดหน้าหนี.
ปลาสนาการ
หมายถึง[ปะลาดสะนากาน] ก. หนีไป. (ป.).
โดยปริยาย
หมายถึงว. โดยอ้อม, โดยผิดเพี้ยนไปจากความหมายเดิม, เช่น โดดร่ม ความหมายตรงว่า โดดจากเครื่องบินโดยมีร่มชูชีพเป็นเครื่องพยุง ความหมายโดยปริยายว่า หนีงาน, หนีโรงเรียน.
ท้วง
หมายถึงก. พูดเป็นทำนองไม่เห็นด้วย; พยุง, ประคอง, พา, เช่น ท้วงตนหนีไปได้.
ลูกไก่อยู่ในกำมือ
หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ตกอยู่ภายใต้อำนาจ ไม่มีทางหนีหรือทางต่อสู้.