ตัวกรองผลการค้นหา
สิกขาบท
หมายถึงน. ข้อศีล, ข้อวินัย, บทบัญญัติในพระวินัยที่พึงศึกษาปฏิบัติ. (ป.).
พันธ,พันธ-,พันธ์,พันธะ
หมายถึง[พันทะ-] ก. ผูก, มัด, ตรึง. (ป., ส.). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
ซ้น
หมายถึงก. อาการที่ข้อมือข้อเท้าเป็นต้นถูกกระแทกโดยแรงทำให้เคลื่อนเลยที่เดิมเข้าไป.
กา
หมายถึงก. ทำเครื่องหมายเป็นรูปกากบาท, ทำเครื่องหมายไว้ให้สังเกตได้ เช่น ดูเฉพาะที่กาไว้.
แก้ขัด
หมายถึงก. แก้ข้อขัดข้องให้ลุล่วงไปชั่วคราว.
ปัญหาโลกแตก
หมายถึง(ปาก) น. ปัญหาที่หาข้อยุติไม่ได้.
ทองปลายแขน
หมายถึงน. เครื่องประดับชนิดหนึ่ง สวมรัดข้อมือ.
เป็นควัน
หมายถึงว. อาการที่ปฏิเสธข้อกล่าวหาอุตลุดเป็นพัลวัน.
จริยธรรม
หมายถึงน. ธรรมที่เป็นข้อประพฤติปฏิบัติ, ศีลธรรม, กฎศีลธรรม.
เข็ดข้อ,เข็ดข้อเข็ดลำ
หมายถึงก. ไม่กล้าสู้เพราะคร้ามข้อคร้ามลำ.
เผาะ,เผาะ,เผาะ ๆ
หมายถึงว. เปราะ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักไม้เปราะ เช่น ข้อเท้าข้อมือลั่นเผาะ น้ำตาร่วงเผาะ ๆ.
จับโปง
หมายถึง(โบ) น. ลมที่ทำให้ปวดเมื่อยตามข้อต่าง ๆ.