ตัวกรองผลการค้นหา
ดุริย,ดุริย-,ดุริยะ
หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).
ลงกระหม่อม
หมายถึงก. ลงยันต์บนกระหม่อม แล้วเสกเป่าให้อยู่ยงคงกระพันเป็นต้น.
จมูกวัว
หมายถึงน. ท่อที่ต่อจากสูบไปเป่าเปลวไฟไปท่วมเบ้า.
ฉมัง
หมายถึง[ฉะหฺมัง] ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง.
นัด
หมายถึงก. เป่าหรือสูดให้วัตถุที่เป็นผงอย่างยานัตถุ์เข้าในจมูก เช่น นัดยานัตถุ์.
เป่าแล่น
หมายถึงก. เอาหลอดเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะเช่นทอง นาก เงิน ให้ติดกัน. น. หลอดเป่าไฟสำหรับเชื่อมโลหะให้ติดกัน.
แตรฟันฟาร์
หมายถึงน. แตรที่ใช้เป่าในเวลาเริ่มพิธีในการแข่งขันกีฬาเป็นต้น.
ดุริยางค,ดุริยางค-,ดุริยางค์
หมายถึงน. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).
สวาหะ
หมายถึง[สะหฺวาหะ] คำกล่าวเมื่อจบการเสกเป่า. (ส. สฺวาหา).
แล่น
หมายถึงน. หลอดสำหรับเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะเช่นทอง นาก เงินให้ติดกัน, เรียกกิริยาที่ใช้หลอดเป่าไฟเพื่อเชื่อมโลหะดังกล่าวว่า เป่าแล่น.
แตร
หมายถึง[แตฺร] น. เครื่องดนตรีในจำพวกเครื่องเป่า ทำด้วยโลหะ มีปากบาน.
ผิวปาก
หมายถึงก. ห่อริมฝีปากให้แคบพอ แล้วเป่าลมออกให้เกิดเสียงตามที่ต้องการ.