ตัวกรองผลการค้นหา
สมาทาน
หมายถึง[สะมา-] ก. รับเอาถือเอาเป็นข้อปฏิบัติ เช่น สมาทานศีล. (ป., ส.).
สันทาน
หมายถึงน. สายป่าน, เชือก, เครื่องผูกพัน. (ป., ส.).
อภัยทาน
หมายถึง[อะไพยะทาน] น. การให้ความไม่มีภัย เช่น ให้อภัยทาน. ว. ที่ให้ความไม่มีภัย เช่น เขตอภัยทาน. (ป.).
อาทาน
หมายถึงน. การถือเอา, การรับ, การยึดถือ, มักใช้เป็นส่วนท้ายศัพท์ เช่น อุปาทาน สมาทาน. (ป., ส.).
ขอพระราชทาน
หมายถึงก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, (ใช้กราบบังคมทูลพระเจ้าแผ่นดิน).
ครัวทาน
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ของถวายพระ.
ชลประทาน
หมายถึง[ชนละ-, ชน-] น. การทดนํ้าและระบายนํ้าเพื่อการเพาะปลูกเป็นต้น.
ทนทาน
หมายถึงว. มั่นคง, ไม่เสียหายง่าย.
ทาน
หมายถึงก. สอบหนังสือให้ตรงกับต้นฉบับ.
นิตยทาน
หมายถึงน. การให้ทานทุกวัน. (ส.).
นิทาน
หมายถึงน. เรื่องที่เล่ากันมา เช่น นิทานชาดก นิทานอีสป; เหตุ เช่น โรคนิทาน; เรื่องเดิม เช่น วัตถุนิทาน. (ป.).
โปรยทาน
หมายถึงก. ให้ทานโดยวิธีหว่านหรือโปรยสตางค์หรือเหรียญ, ทิ้งทาน ก็ว่า.