ตัวกรองผลการค้นหา
กระยาทาน
หมายถึงน. เครื่องบริจาค. (จารึกสยาม).
ทักษิณาทาน
หมายถึงน. การให้ของทำบุญทำทาน.
ทานมัย
หมายถึง[ทานนะไม] ว. สำเร็จด้วยทาน, แล้วไปด้วยทาน. (ป., ส.).
ทานาธิบดี
หมายถึงน. เจ้าของทาน. (ป., ส. ทาน + อธิปติ).
ทาสทาน
หมายถึง[ทาดสะ-] น. ทานอย่างเลว คือ อาการที่โยนให้หรือให้โดยไม่เต็มใจ. (ป., ส.).
ไทยทาน
หมายถึง[ไทยะ-] น. ของสำหรับทำทาน. (ป. เทยฺยทาน).
บรรทาน
หมายถึง[บัน-] ก. เพิ่มให้, ให้. (แผลงมาจาก ประทาน).
ปทานุกรม
หมายถึงน. หนังสือสำหรับค้นคว้าความหมายของคำที่เรียงตามลำดับบท.
ประทาน
หมายถึง(ราชา) ก. ให้ (ใช้แก่เจ้านาย). (ส.).
ประทานบัตร
หมายถึง[ปฺระทานนะบัด, ปฺระทานบัด] (กฎ) น. หนังสือสำคัญที่ออกให้ตามกฎหมายว่าด้วยแร่ เพื่อให้มีสิทธิทำเหมืองแร่ภายในเขตที่กำหนดในหนังสือสำคัญนั้น; ใบอนุญาตซึ่งผู้ว่าราชการจังหวัดออกให้แก่บุคคลผู้ประมูลได้ ให้มีสิทธิทำการประมงในที่ว่าประมูล.
ปัตติทาน
หมายถึงน. การให้ส่วนบุญ. (ป.).
ศาลาฉทาน
หมายถึง[-ฉ้อทาน] น. สถานที่แจกจ่ายอาหารแก่คนทั่วไปเป็นการกุศล, ฉทานศาลา ก็เรียก.