ตัวกรองผลการค้นหา
บงกช
หมายถึง[บงกด] น. บัว. (ป., ส. ปงฺกช).
บงกชกร
หมายถึง[-กดชะกอน] (กลอน) น. มือมีรูปอย่างดอกบัวตูม, กระพุ่มมือ, มือ เช่น กระพุ่มบงกชกร. (เพชรมงกุฎ).
บงสุ,บงสุ-,บงสุ์
หมายถึง(แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).
บงสุกุล
หมายถึงน. เรียกผ้าที่พระภิกษุชักออกจากศพว่า ผ้าบงสุกุล, โดยปรกติใช้ว่า บังสุกุล. (ดู บังสุกุล). (ป. ปํสุกูล ว่า ฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น).
แบงก์
หมายถึง(ปาก) น. ธนาคาร. (อ. bank); ธนบัตร. (อ. bank note).
วิ่งระแบง
หมายถึงก. วิ่งเล่น. (ข. ละแบง ว่า การเล่น).
สนับงา
หมายถึงน. เนื้อหุ้มที่โคนงาช้าง.
ครอบงำ
หมายถึงก. มีอำนาจเหนือ บังคับให้เป็นไปตาม เช่น กิเลสครอบงำ.
งุบงิบ
หมายถึงก. ทำอย่างเงียบ ๆ, ทำกันอย่างปิดบัง.
ตระแบง
หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. สะแบง, สะพาย, เช่น ตาวตระแบง.
น้ำอาบงัว
หมายถึงน. นํ้าฝนที่ตกชะดินไหลลงมา มีสีเหลืองเข้ม.
บงสุกูลิก
หมายถึงน. ผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นวัตร, เป็นชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่เก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเป็นเครื่องนุ่งห่ม คือ ไม่ใช้ผ้าที่ชาวบ้านถวาย. (ป. ปํสุกูลิก).