ตัวกรองผลการค้นหา
ปฏิภาณโวหาร
หมายถึง[ปะติพานนะ-, ปะติพาน-] น. การกล่าวเหมาะด้วยเหตุผลในทันที.
ประกอบอาหาร
หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.
ผลาหาร
หมายถึง[ผะลาหาน] น. อาหารคือลูกไม้.
พรรณนาโวหาร
หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวเป็นเรื่องราวอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านนึกเห็นเป็นภาพ.
ภัตตาหาร
หมายถึงน. อาหารสำหรับภิกษุสามเณรฉัน. (ป. ภตฺต + อาหาร).
วรมหาวิหาร
หมายถึง[วอระ-] น. เรียกพระอารามหลวงชั้นเอกชนิดตํ่าสุดว่า ชั้นเอกชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดพระศรีมหาธาตุ วัดพระธาตุพนม, เรียกพระอารามหลวงชั้นโทชนิดหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรวิหาร ว่า ชั้นโทชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดจักรวรรดิ วัดระฆัง.
วิหารแกลบ
หมายถึง[-แกฺลบ] น. วิหารเล็ก ๆ.
วิหารคด
หมายถึงน. วิหารที่มีลักษณะคดเป็นข้อศอกอยู่ตรงมุม อาจมีหลังเดียวก็ได้ โดยมากจะมี ๔ มุม และประดิษฐานพระพุทธรูป, สิ่งก่อสร้างที่คดเป็นข้อศอกอยู่ตรงมุม.
สังหาร
หมายถึง[-หาน] ก. ฆ่า, ผลาญชีวิต. (ส.).
สัมประหาร
หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
หารร่วมมาก
หมายถึงดู ตัวหารร่วมมาก.
อกัปปิยโวหาร
หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).