ตัวกรองผลการค้นหา
เสาตรี
หมายถึงน. เสาเรือนที่ตั้งถัดเสาโทไปทางทิศตะวันตก.
เสาโตงเตง
หมายถึงน. เสาไม้ขนาดใหญ่ ๒ เสาที่แขวนห้อยอยู่กลางประตูเพนียดให้ช้างเข้าออก, ประตูเข้ามีเสาโตงเตง ๒ ชั้น ส่วนประตูออกมีเสาโตงเตงชั้นเดียว, โตงเตง ก็ว่า.
เสาระเนียด
หมายถึงน. เสาค่าย.
เสาวภาคย์
หมายถึงน. ความสุขเกษม, ความเจริญ, โชคลาภ, ความสำเร็จ. (ส. เสาวภาคฺย; ป. โสภคฺค).
เสาวภาพ
หมายถึงว. สุภาพ, เรียบร้อย, อ่อนโยน, ประพฤติดี, ละมุนละม่อม.
เสาวรภย์
หมายถึงน. เสารภย์, กลิ่นหอม. (ส.).
เสาหฤท
หมายถึง[-หะริด] น. เพื่อน, ผู้มีใจดี. (ส. เสาหฺฤท).
เสาหาน
หมายถึงน. เสาเล็กตั้งอยู่เหนือบัลลังก์ รายเป็นวงล้อมก้านฉัตรรองรับขอบบัวฝาละมีในเจดีย์ทรงลังกา; เสาคู่ที่ตั้งอยู่หน้าสุดของมุขเด็จสำหรับรับหน้าบัน.
เสาะ
หมายถึง(โบ; วรรณ) ก. ทรุดลง, ห่อเหี่ยวลง, ใช้ว่า เสราะ ก็มี เช่น ก็เสาะและเสราะใจจง. (สมุทรโฆษ). (เทียบ ข. โสะ = จืด, ชืด, ขาดรสชาติ, หมด).
เสาะป่าน
หมายถึงก. สาวเชือกป่านว่าวจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่งเพื่อให้หายยุ่ง.
กระเสาะกระแสะ
หมายถึงว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.
เสา
หมายถึงน. ท่อนไม้สำหรับใช้เป็นหลักหรือเป็นเครื่องรองรับสิ่งอื่นมีเรือนเป็นต้น เช่น เสาเรือน เสาโทรเลข, เรียกสิ่งอื่น ๆ ที่ใช้ในลักษณะเช่นนั้น.