ตัวกรองผลการค้นหา
กระทึง
หมายถึงน. (๑) (โบ; กลอน) ชื่อไม้ต้นชนิดหนึ่ง ใบคล้ายพลวง รากมียางเมือก เชื่อกันว่าใช้เป็นยาดูดพิษฝีได้ เช่น กระทุทุมกระทึงทอง. (สุธน). (๒) ดู กระทิง
ธารพระกร
หมายถึง[-กอน] (ราชา) น. ไม้เท้า.
สนน
หมายถึง[สะหฺนน] น. ถนน.
สนนราคา
หมายถึง[สะหฺนน-] น. ราคา.
กานน
หมายถึง[-นน] ดู ตีนนก (๑).
ฤชากร
หมายถึง[รึชากอน] น. เงินที่ได้จากค่าธรรมเนียม.
สุณหา
หมายถึง[สุน-] น. ลูกสะใภ้. (ป.).
ทัศน
หมายถึง[ทัดสะนะ-] น. ความเห็น, การเห็น, เครื่องรู้เห็น, สิ่งที่เห็น, การแสดง, ทรรศนะ ก็ใช้. (ป. ทสฺสน; ส. ทรฺศน).
แปร๋น
หมายถึง[แปฺร๋น] ว. แปร้น.
ศาสนิกชน
หมายถึงน. บุคคลที่นับถือศาสนา เช่น ศาสนิกชนของพระพุทธศาสนา เรียกว่า พุทธศาสนิกชน ศาสนิกชนของคริสต์ศาสนา เรียกว่า คริสต์ศาสนิกชน.
กระยาสังเวย
หมายถึงน. เครื่องเซ่น.
กลีบตา
หมายถึงน. เปลือกตา.