ค้นเจอ 102 รายการ

วาทยกร

หมายถึง[วาทะยะกอน, วาดทะยะกอน] น. ผู้อำนวยการให้จังหวะดนตรี, ผู้อำนวยเพลง ก็เรียก.

มกรกุณฑล

หมายถึง[มะกอระ-] น. เครื่องประดับหูมีรูปคล้ายมังกร.

กร

หมายถึง[กอน] น. แสง, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น รัชนีกร. (ป.).

อรรถกร

หมายถึง[อัดถะกอน] ว. ให้ประโยชน์, เป็นประโยชน์. (ส. อรฺถกร).

ลัญจกร,ลัญฉกร

หมายถึง[ลันจะกอน, ลันฉะกอน] (แบบ) น. ตรา (สำหรับใช้ตีหรือประทับ), ใช้เป็นราชาศัพท์ว่า พระราชลัญจกร เช่น ประทับพระราชลัญจกร. (ป.).

เกษตรกร

หมายถึง[กะเสดตฺระกอน] น. ผู้ทำเกษตรกรรม. (ส.).

วิศวกร

หมายถึง[วิดสะวะกอน] น. ผู้ประกอบงานวิศวกรรม.

มธุกร

หมายถึง[-กอน] น. ผู้ทำนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).

ฐานกรณ์

หมายถึง[ถานกอน] (ไว) น. ที่ตั้งและเครื่องทำให้เกิดเสียงในการพูด.

พสกนิกร

หมายถึง[พะสกกะนิกอน, พะสกนิกอน] น. คนที่อยู่ในประเทศ ไม่ว่าจะเป็นพลเมืองของประเทศนั้นหรือคนต่างด้าวที่มาอาศัยอยู่ก็ตาม.

ผ่าเหล่า

หมายถึงว. มีความประพฤติผิดไปจากเทือกเถาเหล่ากอ (ใช้ในทางไม่ดี), ผ่าเหล่าผ่ากอ ก็ว่า.

ก ข ไม่กระดิกหู

หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ-] (สำ) น. ผู้ที่เรียนหนังสือแล้วไม่รู้ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ