ตัวกรองผลการค้นหา
ระงับ
หมายถึงก. ยับยั้งไว้, ทำให้สงบ, เช่น ระงับคดี ระงับเรื่องราว.
รื้อฟื้น
หมายถึงก. เอาขึ้นมาทำใหม่ เช่น รื้อฟื้นคดีมาพิจารณาใหม่.
ยกฟ้อง
หมายถึง(กฎ) ก. พิพากษาให้คดีตกไป โดยไม่บังคับให้เป็นไปตามคำฟ้องของโจทก์.
คำพิพากษา
หมายถึง(กฎ) น. คำวินิจฉัยชี้ขาดของศาลในประเด็นแห่งคดีที่ฟ้องต่อศาล.
ศาลสูง
หมายถึง(กฎ) น. ศาลที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีในชั้นอุทธรณ์และฎีกา.
สืบพยาน
หมายถึง(กฎ) ก. สอบปากคำพยาน เพื่อให้เบิกความเกี่ยวกับพยานหลักฐานในคดี.
ยอมความ
หมายถึง(กฎ) ก. ตกลงระงับคดีอาญาที่เป็นความผิดต่อส่วนตัวก่อนคดีถึงที่สุด.
ซับซ้อน
หมายถึงก. ปะปนทับถมรวมกันอยู่หลายอย่างหลายเรื่อง, ยุ่งยากสับสนสะสางยาก, เช่น คดีซับซ้อน.
ดำเนินคดี
หมายถึงก. ฟ้องร้องต่อศาล; (กฎ) ร้องทุกข์หรือฟ้องคดีตามกฎหมายวิธีพิจารณาความ.
ยืดเยื้อ
หมายถึงว. ยาวนาน, ไม่ใคร่จะจบสิ้นง่าย ๆ, เช่น คดียืดเยื้อ.
พัวพัน
หมายถึงว. เกี่ยวเนื่องกัน, ผูกพันกัน, เกี่ยวโยงพาดพิงถึงกัน, เช่น พัวพันกับคดีทุจริต, พันพัว ก็ว่า.
พันพัว
หมายถึงว. เกี่ยวเนื่องกัน, ผูกพันกัน, เกี่ยวโยงพาดพิงถึงกัน, เช่น พันพัวกับคดีทุจริต, พัวพัน ก็ว่า.