ตัวกรองผลการค้นหา
สังฆเถระ
หมายถึงน. ภิกษุผู้เป็นใหญ่ในพระสงฆ์หมู่หนึ่ง ๆ, ภิกษุผู้เป็นประธานในที่ประชุมสงฆ์. (ป.).
จีวรภาชก
หมายถึง(แบบ) น. ผู้แจกจีวร คือ ภิกษุที่สงฆ์สมมุติให้เป็นเจ้าหน้าที่แจกจีวรที่สงฆ์ได้มาให้แก่ภิกษุ. (ป., ส.).
มุนิ,มุนี
หมายถึงน. นักปราชญ์, ฤษี, พระสงฆ์. (ป., ส.).
สังฆานุสติ
หมายถึงน. การระลึกถึงคุณพระสงฆ์ เป็นกรรมฐานอย่างหนึ่ง. (ป.).
สังฆาณัติ
หมายถึง(กฎ; เลิก) น. กฎข้อบังคับของคณะสงฆ์ ซึ่งสมเด็จพระสังฆราชทรงบัญญัติขึ้นโดยคำแนะนำของสังฆสภา ตามพระราชบัญญัติคณะสงฆ์ พุทธศักราช ๒๔๘๔, ปัจจุบันเรียกว่า พระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช. (ป.).
อาวาสิก
หมายถึงน. ผู้ครอบครองอาวาส คือ พระสงฆ์. (ป.).
สังฆ,สังฆ-
หมายถึง[สังคะ-] น. สงฆ์, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
ตำแครอท
หมายถึงพระสงฆ์สองรูปร่วมกันสำเร็จความใคร่ด้วยมือ
สังฆการี
หมายถึงน. เจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่เกี่ยวกับสงฆ์ในงานหลวง.
อาสนศาลา
หมายถึงน. โรงฉันอาหาร (ใช้แก่พระสงฆ์).
ผ้าชุบสรง
หมายถึงน. ผ้าผลัดอาบน้ำเจ้านายหรือพระสงฆ์.
ย่ะ
หมายถึงว. คำรับ (ถือเป็นคำไม่สุภาพ).