ตัวกรองผลการค้นหา
ชาต,ชาต-,ชาตะ
หมายถึง[ชาตะ-] ก. เกิด. (ป.).
วต,วต-,วตะ
หมายถึง[วะตะ-] น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. (ป. วต; ส. วฺรต).
วาต,วาต-,วาตะ
หมายถึง[วาตะ-] น. ลม. (ป., ส.).
อรหันต,อรหันต-,อรหันต์
หมายถึง[อะระหันตะ-, ออระหันตะ-, อะระหัน, ออระหัน] น. ชื่อพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เรียกว่า พระอรหันต์. (ศัพท์นี้ใช้ อรหา หรือ อรหัง ก็มี แต่ถ้าใช้เป็นคำวิเศษณ์หรืออยู่หน้าสมาสต้องใช้ อรหันต). (ป.; ส. อรฺหนฺต).
จิตต,จิตต-,จิตต์
หมายถึง[จิดตะ-] (แบบ) น. จิต. (ป.).
อมต,อมต-,อมตะ
หมายถึง[อะมะตะ-, อะมะตะ] ว. ไม่ตาย เช่น อมตธรรม, เป็นที่นิยมยั่งยืน เช่น เพลงอมตะ. น. พระนิพพาน. (ป.; ส. อมฺฤต).
ติณ,ติณ-
หมายถึง[ติน, ตินะ-, ตินนะ-] น. หญ้า. (ป.).
ติก,ติก-,ติกะ
หมายถึง[ติกะ-] (แบบ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. (ป.).
วรูถะ
หมายถึง[วะรูถะ] (แบบ) น. การป้องกัน, ที่ป้องกัน, ที่พัก; เครื่องป้องกัน; เกราะ, โล่. (ส.).
ค่อน
หมายถึงก. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ.
เตียน
หมายถึงก. ติ, ทัก.
ประติ,ประติ-
หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).