ค้นเจอ 498 รายการ

ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์

หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).

พินทุกัป,พินทุกัปปะ

หมายถึงน. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ. (ป. พินฺทุกปฺป).

ท่าดีทีเหลว

หมายถึง(สำ) ว. มีท่าทางดี แต่ทำอะไรไม่ได้เรื่อง.

อุปทม

หมายถึง[อุปะทม, อุบปะทม] น. กามโรค.

ตั้งท่า

หมายถึงก. วางท่า; เตรียมตัวพร้อม, คอยทีอยู่.

ทีหลัง

หมายถึงน. ภายหลัง, หลังจากนั้น, ทีหน้าทีหลัง ก็ว่า.

ระเลียด

หมายถึงว. ทีละน้อย ๆ.

พายเรือคนละที

หมายถึง(สำ) ก. ทำงานไม่ประสานกัน.

หนีเสือปะจระเข้

หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.

สัมปรายภพ

หมายถึง[-ปะรายะ-, -ปะราย-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).

ปริชน

หมายถึง[ปะ-] น. บริชน. (ป.).

ปะงาบ,ปะงาบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ พะงาบ หรือ พะงาบ ๆ ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ