ตัวกรองผลการค้นหา
ปหาส
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาส. (ป.; ส. ปฺรหาส).
พบ
หมายถึงก. เห็น (ใช้แก่อาการเห็นซึ่งต่อเนื่องกับกิริยาอื่น เช่น ขุดพบ ค้นพบ ไปพบ หาพบ), ปะ, ประสบ, เจอะ, เจอ, เช่น พบเพื่อน พบอุปสรรค.
อุปสัมปทา
หมายถึง[อุปะสำปะทา, อุบปะสำปะทา] น. การบวชเป็นภิกษุ. (ป., ส.).
ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์
หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).
ทีป,ทีปะ
หมายถึง[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).
พินทุกัป,พินทุกัปปะ
หมายถึงน. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ. (ป. พินฺทุกปฺป).
อุปทม
หมายถึง[อุปะทม, อุบปะทม] น. กามโรค.
หนีเสือปะจระเข้
หมายถึง(สำ) ก. หนีภัยอันตรายอย่างหนึ่งแล้วต้องพบภัยอันตรายอีกอย่างหนึ่ง.
สัมปรายภพ
หมายถึง[-ปะรายะ-, -ปะราย-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).
ปะงาบ,ปะงาบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), งาบ ๆ พะงาบ หรือ พะงาบ ๆ ก็ว่า.
ปริบท
หมายถึง[ปะริ-] น. บริบท.
กัมป,กัมป-,กัมปน,กัมปน-
หมายถึง[กำปะ-, กำปะนะ-] น. การหวั่นไหว, แผ่นดินไหว. (ป., ส.).