ตัวกรองผลการค้นหา
ละบอง
หมายถึงน. เม็ดตุ่ม ๆ เกิดตามผิวเนื้อด้วยพิษร้อนหรือพิษอักเสบ.
ปัด ๆ เป๋ ๆ
หมายถึงว. ตุปัดตุเป๋, อาการที่เดินเฉไปเฉมา.
โยนกลอง
หมายถึงก. ปัดภาระหรือความรับผิดชอบไปให้คนอื่น.
อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).
นฤปัตนี
หมายถึง[-ปัดตะนี] น. พระราชินี. (ส.).
กษัยเลือด
หมายถึงน. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง และเสมหะเป็นพิษ.
ลมพิษ
หมายถึงน. ผื่นคันเป็นพิษเห่อขึ้นตามผิวหนัง.
อุปัทรพ
หมายถึง[อุปัดทะรบ, อุบปัดทะรบ] ว. อุปัทวะ. (ส. อุปทฺรว; ป. อุปทฺทว).
อุปัทวันตราย
หมายถึง[อุปัดทะวันตะราย, อุบปัดทะวันตะราย] น. สิ่งอุบาทว์และอันตราย. (ป. อุปทฺทว + อนฺตราย).
วิษธร
หมายถึง[วิสะทอน] น. งูพิษ. (ส.).
ปืนยา
หมายถึงน. ศรหรือหน้าไม้ที่มีลูกอาบด้วยยาพิษ.
บอกปัด,บอกเปิด
หมายถึงก. พูดปัดไปให้พ้นตัว, พูดอย่างไม่รู้ไม่ชี้.