ตัวกรองผลการค้นหา
บถ
หมายถึง(แบบ) น. ทาง เช่น กรรมบถ. (ป. ปถ).
ทิวสภาค
หมายถึงน. ส่วนของวัน. (ป.).
สารัมภ์
หมายถึงก. เริ่ม. (ป.).
พาณโยชน์
หมายถึงน. แล่งธนู. (ส. วาณโยชน).
โป๊ป
หมายถึงน. สันตะปาปา. (อ. Pope).
มาปกะ
หมายถึง[-ปะกะ] น. ผู้ก่อสร้าง. (ป.).
ประ
หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).
ปรัสสบท
หมายถึง[ปะรัดสะบด] น. “บทเพื่อผู้อื่น”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่าเป็นกริยากัตตุวาจก เช่น สูโท โอทนํ ปจติ = พ่อครัวหุงอยู่ซึ่งข้าวสุก ปจติ เป็นกริยาปรัสสบท, ตรงข้ามกับ อัตตโนบท.
หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.
ปริ
หมายถึง[ปฺริ] ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.
หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.
ปโยชนม์
หมายถึง[ปะโยชน] น. “ผู้มีนํ้าเป็นที่เกิด” คือ เมฆ. (ส. ปโยชนฺมนฺ).