ตัวกรองผลการค้นหา
ทางเอก
หมายถึงน. ทางที่รถแล่นผ่านไปได้ก่อนรถทางโท.
รถกระบะ
หมายถึงน. รถชนิดหนึ่งใช้บรรทุกสิ่งของ ทำตัวถังเป็นรูปอย่างกระบะ.
รถนอน
หมายถึงน. ตู้รถไฟที่มีที่นอนให้ผู้โดยสารนอนในเวลาค่ำคืน.
รถเมล์
หมายถึงน. ยานพาหนะประจำทางที่ออกตามกำหนดเวลา.
รถศึก
หมายถึงน. รถเทียมม้าที่ใช้ในการศึกสงครามสมัยโบราณ ปรกติมี ๒ ล้อ.
รถส่วนบุคคล
หมายถึงน. รถยนต์นั่งที่เอกชนเป็นเจ้าของ.
รถหวอ
หมายถึง(ปาก) น. รถดับเพลิง รถตำรวจ หรือรถพยาบาลเป็นต้นที่ติดตั้งไซเรนเพื่อเตือนให้ยวดยานอื่นหลีกทางให้.
รัถ
หมายถึงน. รถ.
รถกุดัง
หมายถึงน. รถบรรทุกชนิดหนึ่ง เดิมใช้บรรทุกสินค้าจากกุดังเก็บสินค้าที่ท่าเรือ ปัจจุบันใช้บรรทุกสินค้าเป็นต้น.
รถตีนตะขาบ
หมายถึงน. รถชนิดหนึ่งซึ่งมีสายพานหุ้มล้อ สามารถขับเคลื่อนไปในภูมิประเทศที่เป็นทุ่งนาป่าเขาได้ดีกว่ารถที่ใช้ล้อธรรมดา.
รถตู้
หมายถึงน. ตู้รถไฟที่ใช้บรรทุกสินค้าเป็นต้นภายในโล่ง มักปิดทึบทั้ง ๔ ด้าน; รถยนต์ขนาดกลาง รูปร่างคล้ายกล่อง มักมีประตูเปิดปิดด้านเดียว บรรทุกผู้โดยสารได้ประมาณ ๑๒-๑๕ คน.
รถถีบ
หมายถึง(ปาก) น. รถจักรยานสองล้อ.