ตัวกรองผลการค้นหา
สระท้อน
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. สะท้อน; อ่อน. (ข.).
สระสม
หมายถึง[สฺระ-] (วรรณ) ว. สวย เช่น พิศดูคางสระสม. (ลอ).
กัณฐชะ
หมายถึง(ไว) น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดจากเพดานอ่อน ได้แก่ พยัญชนะวรรค ก คือ ก ข ค ฆ ง และอักษรที่มีเสียงเกิดจากเส้นเสียงในลำคอ ได้แก่ ห และ สระ อะ อา. (ป.; ส. กณฺวฺย).
กาสาร
หมายถึง[-สาน] (แบบ) น. สระ, บ่อ, ทะเลสาบ. (ส.).
กุมภัณฑ,กุมภัณฑ-,กุมภัณฑ์
หมายถึง[-พันทะ-] น. ยักษ์ เช่น หนึ่งท่าทานพกุมภัณฑ์คันธอสูร โสรจสินธุสมบูรณ์ ณ สระ (สมุทรโฆษ); ฟักเขียว เช่น ป่าเอลาลุอลาพุกุมภัณฑอคร้าวอนันต์. (สมุทรโฆษ).
สร,สร-,สร-
หมายถึง[สฺระ-] คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น สรนุก.
สรดึ่น
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. ตื่นใจ. ว. เป็นพืดไป.
สรดื่น
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. เกลื่อนกลาด, ดาษดื่น.
สรไน
หมายถึง[สฺระ-] น. ปี่ไฉน เช่น นักคุณแคนคู่ฆ้อง สรไน. (หริภุญชัย).
สรบับ
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) น. สารบับ.
สระกอ
หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ว. สะกอ.
กำมังวิลิต
หมายถึงน. ตำหนักในสระ. (ช.).