ค้นเจอ 157 รายการ

สัปต,สัปต-

หมายถึง[สับตะ-] ว. เจ็ด. (ส.).

สัปปะ

หมายถึง[สับ-] น. งู. (ป.; ส. สรฺป).

ร่วมวง

หมายถึงก. เข้าร่วมในวงอย่างในวงอาหารในวงไพ่.

สามเศียร

หมายถึงน. ไพ่ตองที่เข้าเศียร แล้ว ๓ ชุด.

จริก

หมายถึง[จะหฺริก] (กลอน) ก. เอาปากสับและงับอย่างอาการนกสับ, กดลง. (แผลงมาจาก จิก).

มือล่าง

หมายถึงน. ผู้รับไพ่ที่มือบนทิ้งให้.

สัปปิ

หมายถึง[สับ-] น. เนยใส. (ป.; ส. สรฺปิสฺ).

กระส่าย,-กระส่าย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระสับ เป็น กระสับกระส่าย.

ศัพทมูลวิทยา

หมายถึง[สับทะมูนละ-, สับทะมูน-] น. วิชาว่าด้วยที่มาและประวัติของคำ. (อ. etymology).

ไขว้เขว

หมายถึงก. สับกัน; (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า เอาของไปจำนำ.

ทิ้งไพ่

หมายถึงก. ปล่อยไพ่ตัวที่ไม่ต้องการให้แก่มือล่าง.

สัปด,สัปด-

หมายถึง[สับดะ-] ว. เจ็ด. (ส. สปฺต; ป. สตฺต).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ