ตัวกรองผลการค้นหา
หัวขี้แต้
หมายถึงน. ดินที่แห้งแข็งเป็นตะปุ่มตะปํ่าอยู่ตามทุ่งนามักอูดขึ้นมาจากรอยกีบเท้าวัวเท้าควาย.
ขัดตะหมาด
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกท่านั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้น แล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า ว่า นั่งขัดตะหมาด.
มหาภารตะ
หมายถึง[มะหาพาระตะ] น. ชื่อบทประพันธ์มหากาพย์เรื่องใหญ่เรื่องหนึ่งของอินเดีย, คู่กับ รามายณ คือ รามเกียรติ์. (ส.).
ศรุตะ
หมายถึง[สะรุตะ] ก. ได้ยิน, ได้ฟัง; มีชื่อเสียง, มีผู้รู้จัก. (ส.).
สวาคตะ
หมายถึง[สะหฺวาคะตะ] น. คำกล่าวต้อนรับ. (ป., ส.).
สริตะ
หมายถึง[สะริตะ] น. แม่นํ้า, ลำธาร. (ส.; ป. สริตา).
อภูตะ
หมายถึง[อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. (ป., ส.).
ตะแหง่ว,ตะแหง่ว ๆ
หมายถึงว. รบเร้าออดอ้อนเรื่อยไปจนน่ารำคาญ.
เจตสิก
หมายถึง[เจตะ-, เจดตะ-] น. อารมณ์ที่เกิดกับใจ. ว. เป็นไปในจิต เช่น สุขหรือทุกข์ที่เกิดในจิต. (ป.; ส. ไจตสิก).
มูสิก,มูสิก-,มูสิกะ
หมายถึง[-สิกะ-] น. หนู. (ป.).
ราสี
หมายถึงน. ราศี. (ป. ราสิ).
รัตคน
หมายถึง[รัดตะ-] น. รัดประคน.