ค้นเจอ 184 รายการ

ปักษวาหน

หมายถึง[ปักสะวาหน] น. นก.

กรุย

หมายถึง[กฺรุย] น. หลักที่ปักรายไว้เป็นเครื่องหมาย เช่น ปักกรุย. ก. ปักหลักหรือถางเป็นแนวไว้ เช่น กรุยทาง. (ข. ตฺรุย).

สไบเฉียง

หมายถึงน. วิธีห่มผ้าสไบให้เฉวียงบ่าข้างใดข้างหนึ่ง เรียกว่า ห่มสไบเฉียง.

ปักษธร

หมายถึง[ปักสะทอน] น. นก; พระจันทร์.

ระเนียด

หมายถึงน. รั้วที่ปักเสารายตลอดไป, เสาค่าย.

ปัคหะ

หมายถึง[ปักคะ-] (แบบ) น. ประเคราะห์, การยกย่อง. (ป. ปคฺคห).

หัวรอ

หมายถึง(โบ) น. หลักปักกันกระแสน้ำ. (ดู รอ).

ปักษกษัย

หมายถึง[ปักสะกะไส] น. การสิ้นปักษ์.

ปักษานดร

หมายถึง[ปักสานดอน] น. ฝ่ายอื่น, อีกฝ่ายหนึ่ง.

เฉลว

หมายถึง[ฉะเหฺลว] น. เครื่องจักสานชนิดหนึ่ง ทำด้วยตอกหักขัดกันเป็นมุม ๆ ตั้งแต่ ๕ มุมขึ้นไป สำหรับปักหม้อยา ปักเป็นเครื่องหมายที่สิ่งของซึ่งจะขาย ปักบอกเขต หรือปักบอกเขตด่านเสียค่าขนอน, ฉลิว หรือ ตาเหลว ก็ว่า.

ปักขคณนา

หมายถึง[ปักขะคะนะ-] น. ปักษคณนา, วิธีคำนวณดิถีตามปักษ์.

หัวปาก

หมายถึง(โบ) น. นายร้อย. (จ. ปัก, แป๊ะ, ว่า ร้อย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ