ค้นเจอ 875 รายการ

อากัป

หมายถึง[อากับ] น. การแต่งตัวดี. (ป. อากปฺป; ส. อากลฺป).

ตุบ ๆ

หมายถึงว. อาการที่ชีพจรเป็นต้นเต้นเป็นระยะ ๆ.

จัตุ

หมายถึง[จัดตุ] ว. สี่. (ป. จตุ; ส. จตุรฺ).

ตุรงค,ตุรงค-,ตุรงค์

หมายถึง[ตุรงคะ-] (แบบ) น. ดุรงค์, ม้า, เช่น ตุรงคสังวัจฉร. (ป., ส.).

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

อายานะ

หมายถึงน. การมา, การมาถึง. (ป., ส.).

อามลกะ

หมายถึง[-มะละกะ] น. มะขามป้อม. (ป., ส.).

อาปณ,อาปณ-,อาปณะ

หมายถึง[-ปะนะ-] น. ตลาด, ร้านขายของ. (ป., ส.).

อาศิร,อาศิร-,อาศิร-

หมายถึง[อาสิระ-] น. เขี้ยวงู. (ส. อาศี; ป. อาสี).

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.

พัชระ

หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

มุทคระ

หมายถึง[มุดคะระ] น. ไม้ค้อน. (ส. มุทฺคร; ป. มุคฺคร).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ