ตัวกรองผลการค้นหา
พิรุณ
หมายถึงน. ฝน; ชื่อเทวดาแห่งนํ้า เทวดาแห่งฝน เรียกว่า พระพิรุณ. (ป., ส. วรุณ).
ฤดูกาล
หมายถึงน. เวลา, คราว, เช่น ฝนไม่ตกตามฤดูกาล.
พรรษฤดู
หมายถึง[พันสะรึดู] น. หน้าฝน. (ส.).
ลมหวน
หมายถึงน. ลมที่พัดกลับไปกลับมาขณะฝนตก.
หยิม ๆ
หมายถึงว. อาการที่ฝนตกพรำประปราย.
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
เว้นแต่
หมายถึงสัน. นอกจาก, ยกเว้น, เช่น ฉันจะไป เว้นแต่ฝนตก.
ฝนตกอย่าเชื่อดาว
หมายถึง(สำ) ก. อย่าไว้วางใจใครหรืออะไรจนเกินไป, มักใช้เข้าคู่กับ มีเมียสาวอย่าเชื่อแม่ยาย ว่า ฝนตกอย่าเชื่อดาว มีเมียสาวอย่าเชื่อแม่ยาย.
โบกขรพรรษ
หมายถึง[-พัด] น. ฝนดุจนํ้าตกลงในใบบัว, ฝนชนิดนี้ กล่าวไว้ว่า ใครอยากจะให้เปียก ก็เปียก ถ้าไม่อยากให้เปียก ก็ไม่เปียก เหมือนนํ้าตกลงบนใบบัว. (ป. โปกฺขร ว่า ใบบัว + ส. วรฺษ ว่า ฝน).
ฝนตกขี้หมูไหล
หมายถึง(สำ) ก. พลอยเหลวไหลไปด้วยกัน, มักใช้เข้าคู่กับ คนจัญไรมาพบกัน ว่า ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน.
ปรอย ๆ
หมายถึง[ปฺรอย] ว. ที่ตกเป็นระยะ ๆ ไม่หนาเม็ด (ใช้แก่ฝนตก) เช่น ฝนตกปรอย ๆ.
กันสาด
หมายถึงน. เพิงที่ต่อชายคาสำหรับกันฝน, บังสาด ก็เรียก.