ค้นเจอ 127 รายการ

บุพวิเทหทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

เทพดา

หมายถึง[เทบพะ-] น. เทวดา, (โบ) เทพยดา.

เทพนารี

หมายถึง[เทบ-] น. นางกษัตริย์, เจ้าหญิง.

อาเทศ

หมายถึง[-เทด] น. การแนะนำ, คำชี้แจง, คำบอกเล่า, คำสั่ง, กฎ. (ส.; ป. อาเทส).

ฝนห่าแก้ว

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ฝนลูกเห็บขนาดเล็ก เช่น ฝนห่าแก้วตกแล้วพ้นไป ฝนห่าใหญ่เทลงเทลง.

เทศน์,เทศนา

หมายถึง[เทด, เทสะนา, เทดสะหฺนา] น. การแสดงธรรมสั่งสอนในทางศาสนา. ก. แสดงธรรม เช่น พระเทศน์, (ปาก) โดยปริยายหมายความว่า ดุด่าว่ากล่าวอย่างยืดยาว เช่น วันนี้ถูกเทศน์เสียหลายกัณฑ์. (ป. เทสนา).

นิเทศศาสตร์

หมายถึง[นิเทดสาด] น. วิชาว่าด้วยการสื่อสารมวลชน และการประชาสัมพันธ์.

เทวระ

หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. พี่ผัว, น้องผัว. (ป.).

เทห,เทห-,เทห์,เท่ห์

หมายถึง[เทหะ-] น. ตัว. (ป., ส. เทห ว่า ร่างกาย).

อุปเทศ

หมายถึง[อุปะเทด, อุบปะเทด] น. การชี้แจง, การสั่งสอน, การแนะนำ; คำสั่งสอน, คำชี้แจง, คำแนะนำ. ก. สอน, ชี้แจง, แนะนำ. (ส., ป. อุปเทส).

เทวดา

หมายถึง[เทวะ-] น. พวกชาวสวรรค์ที่มีตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์. (ป., ส. เทวตา).

กระเกริ่น

หมายถึง(กลอน) ว. ระบือ เช่น กระเกริ่นกระเกริกกฤษฎา. (อุเทน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ