ตัวกรองผลการค้นหา
อกเต่า
หมายถึงว. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนแฟบอย่างอกของเต่า.
อาทิตยมณฑล
หมายถึงน. ดวงอาทิตย์, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงอาทิตย์.
เข่น
หมายถึงก. ทุบหรือตีอย่างแรงเพื่อให้แบนเป็นต้น เช่น เข่นมีด.
จันทรพิมพ์
หมายถึงน. ดวงเดือน, รูปที่แลดูแบนแห่งดวงจันทร์, จันทรมณฑล ก็ว่า. (ส.).
ระนาบ
หมายถึง(กลอน) ว. ราบ; ที่แบนเรียบ (ใช้แก่ผิว). น. พื้นที่ที่แบนเรียบ; (คณิต) เซตของบรรดาจุดที่เรียงต่อเนื่องกันเป็นพื้นราบสมํ่าเสมอ. (อ. plane).
แปะ
หมายถึงก. เอาของแบน ๆ บาง ๆ ทาบเข้าไป. ว. เสียงดังอย่างเสียงตบมือ.
ปากเป็ด
หมายถึงน. ชื่อปี่ชนิดหนึ่ง มีปากแบนคล้ายปากเป็ด เรียกว่า ปี่ปากเป็ด.
พู่กลิ่น
หมายถึงน. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ. (ดู กลิ่น ๒).
ลิ้นกบ
หมายถึงน. ไม้แบน ๆ สำหรับประกับใบกบไสไม้ให้แน่น.
ปะรำ
หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างขึ้นชั่วคราว มีเสา หลังคาแบนดาดด้วยผ้าหรือใบไม้.
พังพาน
หมายถึงน. คองูเห่าหรืองูจงอางที่แผ่แบนออกทำท่าจะฉก, แม่เบี้ย ก็เรียก.
เรือสำปันนี
หมายถึงน. เรือชนิดหนึ่งรูปร่างอย่างเรือมาดแต่หัวแบนโตเรี่ยน้ำ.