ตัวกรองผลการค้นหา
ขุ่นแค้น
หมายถึงก. โกรธอย่างเจ็บใจ.
ใจน้อย
หมายถึงว. โกรธง่าย.
ยักหยาว
หมายถึงก. ยั่วเย้าให้โกรธ.
หัวฟัดหัวเหวี่ยง
หมายถึงว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.
เป็นฟืนเป็นไฟ
หมายถึงว. รุนแรง, เต็มที่, (ใช้แก่กริยาโกรธ) เช่น โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ.
คั่งแค้น
หมายถึงก. โกรธอัดอั้นอยู่ในใจ.
ขัดเคือง
หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.
ขัดแค้น
หมายถึงก. โกรธเจ็บใจอยู่ไม่หาย.
คืนดี
หมายถึงก. โกรธกันแล้วกลับดีกัน.
เข่นฆ่า
หมายถึงก. ฆ่าด้วยความโกรธแค้น.
เหยา
หมายถึง[เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.
ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ
หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.