ตัวกรองผลการค้นหา
เกลี่ยวดำ
หมายถึง[เกฺลี่ยว-] น. โรคเปลี่ยวดำ.
อายุรแพทย์,อายุรเวช
หมายถึงน. หมอรักษาโรคทางยา.
แสลง
หมายถึง[สะแหฺลง] ว. ไม่ถูกกับโรค เช่น แสลงโรค, ขัด เช่น แสลงหู แสลงตา.
หยูกยา
หมายถึง(ปาก) น. ยารักษาโรค.
สมุฏฐาน
หมายถึง[สะหฺมุดถาน] น. ที่เกิด, ที่ตั้ง, เหตุ, เช่น สมุฏฐานของโรค โรคนี้มีจิตเป็นสมุฏฐาน. (ป.).
กามโรค
หมายถึงน. โรคซึ่งติดต่อกันได้โดยการประกอบกามกิจหรือติดต่อกันโดยใช้สิ่งของร่วมกับคนเป็นกามโรคเป็นต้น, เรียกเป็นสามัญว่า โรคบุรุษ หรือ โรคผู้หญิง.
อามัย
หมายถึงน. ความป่วยไข้, โรค, ความไม่สบาย, ตรงข้ามกับ อนามัย คือ ความสบาย ความไม่มีโรค. (ป., ส.).
ระบาด
หมายถึงว. แพร่ไปอย่างรวดเร็ว, แพร่ไปอย่างกว้างขวาง, แพร่ไปทั่ว, เช่น ข่าวลือระบาด, ลักษณะของโรคติดต่อที่แพร่ไปอย่างรวดเร็วและกว้างขวางเป็นคราว ๆ ไป, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคระบาด เช่น อหิวาตกโรคเป็นโรคระบาดชนิดหนึ่ง.
ดอกบุก
หมายถึง(โบ) น. ชื่อโรคมะเร็งชนิดหนึ่ง.
หูด
หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่งขึ้นเป็นไตแข็ง.
กำเริบ
หมายถึงก. รุนแรงขึ้น เช่น โรคกำเริบ กิเลสกำเริบ.
เบาหวาน
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่งมีระดับนํ้าตาลในเลือดสูงกว่าปรกติ.