ตัวกรองผลการค้นหา
บัพพาชน์
หมายถึง[บับพาด] (แบบ) น. การขับไล่. (ป. ปพฺพาชน).
โดดแล่น
หมายถึงน. ชื่อช้างศึกพวกหนึ่ง มีหน้าที่ขับไล่ข้าศึก.
อวรุทธ์,อวรุทธก
หมายถึง[อะวะรุด, อะวะรุดทะกะ] ว. ถูกขับไล่. (ป., ส.).
ไล่ตะเพิด
หมายถึงก. ออกเสียงไล่ให้หนีไป.
ไล่ผม
หมายถึงก. ตัดหรือเก็บเล็มผมให้เข้ารูปทรง.
ไล่ลม
หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.
ไล่ล่า
หมายถึงก. ตามล่า เช่น ผู้ใหญ่บ้านไล่ล่าเสือ.
ไล่สี
หมายถึงก. เกลี่ยสีให้เสมอกันในการระบายสี ระบายสีให้เป็นไปตามลำดับของสีจากสีอ่อนไปหาแก่หรือจากสีแก่ไปหาอ่อน.
ไล่กวด
หมายถึงก. วิ่งให้เร็วขึ้นเพื่อให้ทัน เช่น ตำรวจไล่กวดผู้ร้าย.
ไล่บาลี
หมายถึงก. สอบความรู้ภาษาบาลี, โดยปริยายหมายความว่า ลองภูมิ, ไล่ภูมิ.
ไล่ภูมิ
หมายถึงก. ซักถามเพื่อสอบพื้นความรู้.
รุกไล่
หมายถึงก. ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.