ตัวกรองผลการค้นหา
แมก
หมายถึงน. ไม้, กิ่งไม้, ค่าคบไม้, เช่น นกหกจับแมกไม้.
โอภาปราศรัย
หมายถึง[-ปฺราไส] ก. ทักทายด้วยความสนิทสนมเป็นกันเอง.
ไสย,ไสย-
หมายถึง[ไส, ไสยะ-] น. ลัทธิอันเนื่องด้วยเวทมนตร์คาถาซึ่งเชื่อว่าได้มาจากพราหมณ์ เช่น ถูกคุณถูกไสย.
เสือก
หมายถึงก. ไสไป, ผลักไป; สาระแน, (เป็นคำไม่สุภาพ).
ประสัยหาการ
หมายถึง[ปฺระไสหากาน] น. การข่มเหง.
ไม้กระดาน
หมายถึงน. ไม้ซุงที่เลื่อยออกเป็นแผ่น ๆ สำหรับปูพื้นหรือทำฝาเรือนเป็นต้น, ถ้าใช้ปูพื้น เรียกว่า กระดานพื้น, ถ้าใช้ทำฝา เรียกว่า ไม้ฝา, เรียกเรือนไม้จริงที่ฝาทำด้วยไม้กระดานว่า เรือนฝากระดาน.
ไม้ขาเขียด
หมายถึงน. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกออกเป็น ๒ แฉก.
ไม้ค้อน
หมายถึงน. ไม้ที่ทำจากเหง้าไม้ไผ่ ใช้ตีระฆังเป็นต้น; เครื่องมือโลหะรูปร่างคล้ายตะลุมพุก แต่เล็กกว่ามาก สำหรับตีทองคำให้เป็นแผ่นทองคำเปลว, เครื่องมือทำด้วยไม้รูปร่างคล้ายตะลุมพุก สำหรับเคาะกระดาษสาเป็นต้นให้เป็นแผ่นเพื่อใช้เป็นใบซับทองคำเปลว.
ไม้คาบ
หมายถึงน. ไม้สำหรับบีบนวดงวงตาล.
ไม้ซาง
หมายถึงน. ไม้ไผ่ลำเล็ก ๆ เนื้อบาง ลำปล้องโต เส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ ๐.๕-๑ เซนติเมตร มีช่วงลำปล้องยาวประมาณ ๗๐-๙๐ เซนติเมตร ใช้ทำเป็นลำกล้องเป่าลูกดอกหรือลูกดินเหนียวปั้นกลมเป็นต้น.
ไม้ตาขอ
หมายถึงน. ไม้หรือเหล็กที่งอ ๆ สำหรับชัก เกี่ยว แขวนหรือสับ, ไม้ขอ หรือ ไม้ตะขอ ก็ว่า.
ไม้แปรรูป
หมายถึงน. ไม้ซุงที่เลื่อยเปิดปีกแล้วทำเป็นแผ่นกระดานเป็นต้น.