ค้นเจอ 6,336 รายการ

โมร,โมร-

หมายถึง[-ระ-] น. นกยูง. (ป., ส.).

ปารมี

หมายถึง[ปาระ-] (แบบ) น. บารมี. (ป.).

สรภู

หมายถึง[สะระ-] น. ตุ๊กแก. (ป.).

ภิงสระ,ภิงสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).

อาตุระ

หมายถึงว. อาดุระ, อาดูร. (ป., ส. อาตุร).

ประวิน

หมายถึงน. ห่วงที่เกี่ยวกันสำหรับโยงสัปคับช้าง, ห่วงติดกับบังเหียนหรือเหล็กผ่าปากม้า, กระวิน ก็ว่า.

ประดัก ๆ

หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.

ประติมากร

หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.

ระ

หมายถึงก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

วรทะ

หมายถึง[วะระทะ, วอระทะ] น. การให้พร. (ป.).

กระแซง

หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ