ตัวกรองผลการค้นหา
ลมตะเภา
หมายถึงน. ลมชนิดหนึ่งพัดมาจากทิศใต้ไปทางทิศเหนือในกลางฤดูร้อน.
ลมสลาตัน
หมายถึงน. ลมทะเลที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝน.
ลมหายใจ
หมายถึงน. ลมที่ปอดสูบเข้าออกทางจมูกหรือทางปาก.
จับได้ไล่ทัน
หมายถึง(สำ) ก. รู้เท่าทัน เช่น เขาจับได้ไล่ทันว่าเป็นเรื่องไม่จริง.
ไล่ที่ทำวัง
หมายถึง(สำ) ก. บังคับให้ย้ายไปให้พ้นเพื่อตนจะเข้าไปอยู่.
ไล่ลูกระนาด
หมายถึงก. ปรับเสียงลูกระนาดไม่ให้แปร่ง.
ยิงลม
หมายถึงน. เรียกตัวไม้ประกอบเครื่องบนหลังคาเรือน ทำหน้าที่ยันอยู่ข้างหลังจั่ว ตั้งทแยงปลายข้างหนึ่งยันกับขื่อเพื่อเสริมให้จั่วมั่นคง.
ลมเฉื่อย
หมายถึงน. ลมที่พัดเรื่อย ๆ, ลมที่พัดช้า ๆ.
ลมชวย
หมายถึงน. ลมที่พัดอ่อน ๆ, ลมที่พัดเรื่อย ๆ.
ลมชาย
หมายถึงน. ลมโชย.
ลมร้อน
หมายถึงน. ลมที่นำความร้อนมาด้วย.
ลมสว้าน
หมายถึง[-สะว่าน] ก. ลมแดกขึ้นอันเป็นอาการของไข้หนักจวนจะสิ้นใจ.