ตัวกรองผลการค้นหา
สมจารี
หมายถึง[สะมะ-] น. ผู้ประพฤติสมํ่าเสมอ. (ป.).
เสียพรหมจารี
หมายถึงก. ผ่านการร่วมประเวณีครั้งแรก (ใช้แก่ผู้หญิง), เสียสาว ก็ว่า.
อนุศาสนาจารย์
หมายถึง[อะนุสาสะนาจาน, อะนุสาดสะนาจาน] น. อาจารย์ผู้อบรมศีลธรรมของหน่วยราชการ.
อุจจาร,อุจจาร-,อุจจาระ
หมายถึง[อุดจาระ-] น. ขี้, (ปาก) อึ. (ป., ส.).
อุจจารมรรค
หมายถึง[อุดจาระมัก] น. ทวารหนัก. (ส.; ป. อุจฺจารมคฺค).
กาเมสุมิจฉาจาร
หมายถึง[-มิดฉาจาน] น. การประพฤติผิดในประเวณี. (ป.).
เกจิอาจารย์
หมายถึงน. “อาจารย์บางพวก”, อาจารย์ที่เชื่อกันว่ามีความรู้ความสามารถในด้านคาถาอาคมและการปลุกเสกเครื่องรางของขลัง. (ป.).
จารี
หมายถึงน. ผู้ประพฤติ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ธรรมจารี สัมมาจารี. (ป.).
จารึก
หมายถึงก. เขียนหรือจารให้เป็นรอยลึกเป็นตัวอักษรหรือภาพเป็นต้นบนแผ่นศิลา โลหะ หรือดินเป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น จารึกไว้ในดวงใจ, ในบทกลอนหมายความว่า เขียนโดยทั่ว ๆ ไป ก็มี. น. เรียกศิลาที่จารึกเป็นตัวอักษรหรือภาพเป็นต้นว่า ศิลาจารึก, เรียกสั้น ๆ ว่า จารึก เช่น จารึกอโศก จารึกสุโขทัย.
บุรพาจารย์
หมายถึง[บุระ-] น. อาจารย์ในเบื้องต้น คือ บิดามารดา.
พรหมจาริณี
หมายถึงน. หญิงที่ยังบริสุทธิ์. (ป.).
พิจาร,พิจารณ์,พิจารณา
หมายถึง[พิจาน, พิจาระนา] ก. ตรวจตรา, ตริตรอง, สอบสวน. (ป., ส. วิจาร, วิจารณ, วิจารณา).