ค้นเจอ 84 รายการ

เจน

หมายถึงว. คุ้น, ชิน, เช่น เจนตา, ชำนาญ เช่น เจนสังเวียน,จำได้แม่นยำ เช่น เจนทาง.

เจนสังเวียน

หมายถึงก. ขึ้นชกบนสังเวียนบ่อย, โดยปริยายหมายความว่า มีความชำนาญ, ช่ำชอง.

มนุษย์อวกาศ

หมายถึงน. คนที่ฝึกจนมีความชำนาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.

อัศวโกวิท

หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในเรื่องม้า. (ส. อศฺว + โกวิท).

มือเก่า

หมายถึงว. มีความชำนาญหรือชํ่าชองมาก เช่น อย่าประมาทมือเก่านะเจ้าเอ๋ย. (อภัย).

หมอแคน

หมายถึงน. ผู้มีความชำนาญในการเป่าแคน, อีสานเรียก ช่างแคน.

ฝึกฝน

หมายถึงก. เพียรฝึก, พยายามฝึก, เช่นฝึกฝนตนเองให้ชำนาญในการเย็บปักถักร้อย.

มือดี

หมายถึงว. มีความชำนาญ, มีความสามารถสูง, เช่น เขาเป็นคนมือดีของกองปราบ.

ประคุณ

หมายถึง(แบบ) ก. คล่องแคล่ว, ชำนาญ. (ส. ปฺรคุณ ว่า ตรง, สัตย์ซื่อ, ซื่อตรง; ป. ปคุณ).

พราน

หมายถึง[พฺราน] น. ผู้หากินในทางล่าสัตว์เป็นต้น, ผู้ชำนาญป่า, เช่น พรานนก พรานป่า.

ธีร,ธีร-,ธีระ

หมายถึง[ทีระ-] น. นักปราชญ์. ว. ฉลาด, ไหวพริบ, มีปัญญา, ชำนาญ. (ป.); มั่นคง, แข็งแรง. (ส.).

ผู้รู้

หมายถึงน. ผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องนั้น ๆ เช่น เรื่องนี้ต้องให้ผู้รู้เป็นคนชี้แจง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ