ค้นเจอ 208 รายการ

เกียรติภูมิ

หมายถึง[เกียดติพูม] น. เกียรติเพราะความนิยม.

ชาติภูมิ

หมายถึง[ชาดติพูม] น. ถิ่นที่เกิด.

ธรรมฐิติ

หมายถึงน. การตั้งอยู่แห่งสิ่งที่เป็นเอง. (ป. ธมฺมิติ).

กระโจมกระจาม

หมายถึงก.พรวดพราดอย่างลุกลน (เป็นคำใช้ในทางที่ติ).

จยุติ

หมายถึง[จะยุดติ] (กลอน) ก. จุติ. (ส.).

นุต

หมายถึง(แบบ) ก. ชมเชย, สรรเสริญ. (ป. นุติ).

สุติ

หมายถึงน. การไหลไป. (ป.; ส. สฺรุติ).

กีรติ

หมายถึง[กีระติ] (แบบ) น. เกียรติ. (ส.).

ปัญจวีสติ

หมายถึง[-วีสะติ] (แบบ) ว. ยี่สิบห้า. (ป.).

กุฏิ

หมายถึง[กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.).

ปกติ

หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).

ปฏิภาณโวหาร

หมายถึง[ปะติพานนะ-, ปะติพาน-] น. การกล่าวเหมาะด้วยเหตุผลในทันที.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ