ตัวกรองผลการค้นหา
เย่อ
หมายถึงก. เอามาด้วยแรงบังคับโดยการฉุดรั้งแย่งกัน, ใช้แรงฉุดรั้งดึงกันไปมา.
กินแรง
หมายถึงก. เอาเปรียบผู้อื่นในการทำงานหรือในการเลี้ยงชีพ; หนักแรง, ต้องใช้แรงมาก.
งาน
หมายถึง(วิทยา) น. ผลของแรงที่ทำให้วัตถุเคลื่อนที่ คำนวณได้จากผลคูณของแรงกับระยะทางที่วัตถุเคลื่อนที่.
ลมกระโชก
หมายถึงน. ลมแรงที่เกิดในทันทีทันใดชั่วขณะหนึ่ง, ลมที่พัดแรงเป็นพัก ๆ.
ป้อแป้
หมายถึงว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.
ละล้า
หมายถึง(กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
ถ่ม
หมายถึงก. ทำให้นํ้าลายหรือสิ่งอื่น ๆ ออกจากปากโดยแรง.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
แผลงศร
หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.
เบาแรง
หมายถึงว. ผ่อนหรือช่วยให้ใช้แรงหรือกำลังน้อยลง.