ตัวกรองผลการค้นหา
มาปกะ
หมายถึง[-ปะกะ] น. ผู้ก่อสร้าง. (ป.).
ศตกะ
หมายถึง[สะตะกะ] น. หมวด ๑๐๐, มีจำนวน ๑๐๐, ใช้ ศดก ก็มี. (ส.; ป. สตก).
สรกะ
หมายถึง[สะระกะ] น. จอก, ขัน. (ป., ส.).
สากะ
หมายถึงน. ผัก. (ป.; ส. ศาก).
อิติวุตตกะ
หมายถึงน. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วนเรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป.).
นอกจาก
หมายถึงบ. เว้นเสียแต่.
งาบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่อ้าปากแล้วหุบปาก, อาการที่หายใจทางปาก (เป็นอาการของคนและสัตว์ที่เหนื่อยหอบหรือใกล้จะตาย), พะงาบ พะงาบ ๆ ปะงาบ หรือ ปะงาบ ๆ ก็ว่า. [ไทยขาว งาบ ว่า อ้า, งาบสบ ว่า อ้าปาก (เพื่อหายใจ)].
หยุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.
ดุบ ๆ
หมายถึงว. เต้นตุบ ๆ, กระดุบ ๆ ก็ว่า.
กระดุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่เต้นตุบ ๆ อย่างเนื้อเต้น, ดุบ ๆ ก็ว่า; อาการที่เคลื่อนที่ไปอย่างช้า ๆ เช่น เด็กคลานกระดุบ ๆ.
บุคลิกภาพ
หมายถึง[บุกคะลิกกะพาบ] น. สภาพนิสัยจำเพาะคน.
โคปผกะ
หมายถึง[โคบผะกะ] (แบบ) น. ตาตุ่ม, ข้อเท้า, ราชาศัพท์ว่า พระโคปผกะ. (ป.).