ตัวกรองผลการค้นหา
ตะแบงมาน
หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
นางแบบ
หมายถึงน. ผู้หญิงที่แสดงแบบเสื้อหรือเครื่องประดับเป็นต้น.
บี้แบน
หมายถึงว. แบนจนผิดรูปผิดร่างเพราะถูกกดหรือทับ.
แบ
หมายถึงก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
แบ้
หมายถึงว. แบะ, ไปล่, แปล้, เฉไปข้างหลัง เช่น ควายเขาแบ้.
แบก
หมายถึงก. ยกของที่มีนํ้าหนักขึ้นวางบนบ่า เช่น แบกของ แบกปืน, โดยปริยายหมายความว่า รับภาระหนัก, มีความรับผิดชอบมาก, เช่น แบกภาระเข้าไว้มาก แบกงานไว้มาก.
แบกหน้า
หมายถึง(สำ) ก. จำใจกลับมาแสดงตัวหรือติดต่อกับผู้ที่ตนเคยทำไม่ดี ไม่ถูกต้อง หรือไม่เหมาะสมมาก่อนอีก เช่น นี่แบกหน้ากลับมาหากู. (รามเกียรติ์ พลเสพย์).
แบ่งค้าง
หมายถึง(โบ) ก. ชำระหนี้บางส่วน.
แบ่งแยก
หมายถึงก. แบ่งออกจากกันเป็นส่วนหนึ่งต่างหาก เช่น แบ่งแยกโฉนดที่ดิน.
แบ่งสันปันส่วน
หมายถึงก. แบ่งให้ตามสัดตามส่วนที่ควรจะได้.
แบดมินตัน
หมายถึงน. ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง ผู้เล่นใช้แร็กเกตตีลูกขนไก่ข้ามตาข่ายโต้กันไปมา. (อ. badminton).
แบน
หมายถึงว. มีลักษณะแผ่ราบออกไป เช่น ถูกเหยียบเสียแบน; ไม่ป่อง, ไม่นูน, เช่น เรือท้องแบน, แฟบ เช่น จมูกแบน ยางแบน.