ตัวกรองผลการค้นหา
ลูกกะแอ
หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกแหง่ ก็เรียก.
ครวญ
หมายถึง[คฺรวน] ก. ร้องรำพัน.
ต้นเสียง
หมายถึงน. คนร้องนำ.
พร้อง
หมายถึง[พฺร้อง] ก. พูด, กล่าว, ร้อง.
กรีด
หมายถึง[กฺรีด] ว. อาการที่ร้องเสียงแหลม. ก. ร้องเสียงแหลม เช่น กรีดร้อง กรีดเสียง.
ปฏิรพ
หมายถึง[-รบ] (แบบ) ก. ส่งเสียงเอาชัย, ร้องดัง, ร้องขู่. (ป. ปฏิรว).
ช้าก่อน
หมายถึงเป็นคำขอร้องให้รั้งรอไว้ก่อน.
เหวย ๆ
หมายถึงอ. คำร้องเรียกแสดงว่ามีอำนาจหรือแสดงความดูหมิ่นเหยียดหยามเป็นต้น เช่น เหวย ๆ เจ้าเด็กน้อย. ว. เสียงร้องเรียกที่ได้ยินแต่ที่ไกล เช่น ได้ยินเสียงใครมาร้องเรียกอยู่เหวย ๆ.
ป่าวร้อง
หมายถึงก. ร้องบอกให้รู้ทั่วกัน.
ร้องห่มร้องไห้
หมายถึงก. ร้องรํ่าไรอย่างน้อยอกน้อยใจ, ร้องไห้ร้องห่ม ก็ว่า.
กะโต๊ก
หมายถึงว. เสียงไก่ตัวผู้ร้อง.
ป๊าว
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงแมวร้อง.