ตัวกรองผลการค้นหา
เสาชี้
หมายถึงน. เสาที่ยื่นออกไปทางหัวเรือ.
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ประตูโตงเตง
หมายถึงน. ประตูเพนียดที่มีเสาโตงเตง.
ประโคน
หมายถึงน. เรียกเสาใหญ่ที่ปักหมายเขตแดนระหว่างประเทศหรือเมืองเป็นต้นว่า เสาประโคน.
สะพานแขวน
หมายถึงน. สะพานที่สร้างแขวนไว้กับโซ่หรือสายลวด ไม่ใช้เสารับนํ้าหนักสะพาน แต่อาจมีเสาคํ้าสายลวดให้สูงตํ่าตามต้องการ.
โดรณ,โดรณะ
หมายถึง[โดน, โดระนะ] (แบบ) น. ซุ้ม, ประตูซุ้ม, เสาต้าย, เสาค่าย, เสาระเนียด. (ป., ส. โตรณ).
ตกน้ำมัน
หมายถึงว. เรียกเสาหรือประตูเรือนที่มีนํ้ามันซึมออกมาว่า เสาตกนํ้ามัน หรือ ประตูตกนํ้ามัน.
ตอม่อ
หมายถึงน. เสาขนาดสั้น มักใช้ไม้ไผ่ปักขึ้นสำหรับรับรอดในเรือนเครื่องผูก, ส่วนบนของฐานรากที่รองรับโครงสิ่งก่อสร้าง, เสาตอม่อ ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงมีรูปร่างล่ำเตี้ย เช่น เตี้ยม่อต้อเหมือนตอม่อค้ำยุ้ง; เสาชาน เสาแคร่ หรือเสาช่วยค้ำจุนเรือนโดยปักแนบกับเสาเรือน, เสาตอม่อ หรือ เสาหมอ ก็ว่า; ใช้ว่า ตะม่อ ก็มี.
กาบพรหมศร
หมายถึงน. ชื่อกาบกระหนกชนิดหนึ่งที่ประกอบกับโคนเสา เช่น เสาบุษบก มีลักษณะคล้ายอินทรธนูละคร.
คอสอง
หมายถึงน. ส่วนของเรือนที่ต่อตั้งแต่หัวเสาสุดขึ้นไปอีกชั้นหนึ่งถึงจันทัน.
จันทันพราง
หมายถึงน. ตัวไม้จันทันที่ไม่ได้อยู่บนหัวเสา.
ถัมภ์
หมายถึง(แบบ) น. หลัก, เสา; ความดื้อ, ความกระด้าง. (ป.).